Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

columbae Vr

  • 1 Ceratophyllus columbae

    2. RUS блоха f голубиная
    4. DEU Taubenfloh m
    5. FRA

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Ceratophyllus columbae

  • 2 Columbicola columbae

    2. RUS пухоед m голубиный
    5. FRA mallophage m élancé du pigeon

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Columbicola columbae

  • 3 Ceratophyllus columbae

    Энтомология: блоха голубиная

    Универсальный англо-русский словарь > Ceratophyllus columbae

  • 4 Ceratophyllus columbae

    Универсальный немецко-русский словарь > Ceratophyllus columbae

  • 5 Ceratophyllus columbae

    English-russian biological dictionary > Ceratophyllus columbae

  • 6 columbus

    [st1]1 [-] cŏlumbus, i, m.: pigeon (mâle).    - vetuli columbi, Hor.: vieux tourtereaux (= vieux amis). [st1]2 [-] Cŏlumbus, i, m.: Suet. Columbus (un mirmillon).    - Columbo victori, leviter tamen saucio, venenum in plagam addidit, quod ex eo Columbinum appellavit, Suet.: Columbus était vainqueur, mais légèrement blessé; Caligula fit mettre dans la plaie (de ce mirmillon) un poison qui, depuis lors, fut appelé poison de Columbus.
    * * *
    [st1]1 [-] cŏlumbus, i, m.: pigeon (mâle).    - vetuli columbi, Hor.: vieux tourtereaux (= vieux amis). [st1]2 [-] Cŏlumbus, i, m.: Suet. Columbus (un mirmillon).    - Columbo victori, leviter tamen saucio, venenum in plagam addidit, quod ex eo Columbinum appellavit, Suet.: Columbus était vainqueur, mais légèrement blessé; Caligula fit mettre dans la plaie (de ce mirmillon) un poison qui, depuis lors, fut appelé poison de Columbus.
    * * *
        Columbus, columbi, m. g. et Columba, columbae, f. g. Un coulon, ou Pigeon.
    \
        Par columbarum. Ouid. Une paire, ou couple de pigeons.
    \
        Cellares columbi. Columel. Qui habitent et nichent és trous des coulombiers.
    \
        Cithereiades columbae. Ouid. Desdiees à Venus.
    \
        Praecipites columbae. Virgil. Volans vistement.

    Dictionarium latinogallicum > columbus

  • 7 columba

    columba, ae, f. (columbus, s. Varr. LL. 9, 56), die Taube, Schlagtaube, Scriptt. r. r., Cic. u.a.: candida, Lact.: agrestis, Feldtaube, Varr.: c. Cythereïades, als der Venus heilig, Ov.: columbae nidus, Suet.: columbae pullus, Cael. Aur.: columbarum caro, Plin.: columbas vendens u. qui columbas vendit, der Taubenhändler, Eccl. – als Liebkosungswort, Plaut. asin. 693: mea c., Plaut. Cas. 138, c. mea, Ambros. de interpr. Iob et David 2, 1, 3. Vulg. cant. 5, 10.

    lateinisch-deutsches > columba

  • 8 Cythera

    Cythēra, ōrum, n. (Κύθηρα), Insel an der Südspitze von Lakonien, südwestl. vom Vorgebirge Malea, berühmt durch die Sage und den Kultus der Aphrodite (Venus), die hier aus dem Schaume des Meeres ans Land stieg, j. Cerigo, Mela 2. § 110. Verg. Aen. 1, 680. – Dav.: A) Cythēriacus, a, um (*Κυθηριακός), zu Cythera gehörig, cytheriacisch, u. poet. = der Venus heilig, aquae, Ov.: nectar, Mart.: myrtus, Ov.: columbae, Poët. b. Sen. – B) Cytherēa, ae, f. (Κυθέρεια), die Cytherische, Beiname der Venus, Ov. u. Hor.: verb. C. Venus, Hor. – u. davon wieder abgel.: a) Cytherēias, adis, Akk. Plur. adas, f. (Κυθερηϊάς), cytherisch = der Venus heilig, columbae, Ov. met. 15, 386. – b) Cytherēis, idis, f. (Κυθερηΐς), die Cytherische, als Beiname der Venus, Ov. met. 4, 288. – c) Cytherēius, a, um (Κυθερήϊος), cytherëisch = der Venus heilig, litora, Ov.: mensis, der April, Ov.: heros, Äneas, Ov.: subst., Cythereïa, ae, f., die Cytherëische, als Beiname der Venus, Ov.

    lateinisch-deutsches > Cythera

  • 9 iungo

    iungo, iūnxī, iūnctum, ere (β jug, altind. yunákti, verbindet; griech. ζυγ in ζεύγνυμι, ζυγόν), verbinden, vereinigen, zusammenfügen, z usammenknüpfen, I) eig.: A) im allg.: res inter se, Cic.: uniones inter se, Sen.: alqd cum alqa re, Cic.: dextram dextrae, Verg.: libellum epistulae, beifügen, Plin. ep.: equum equo, ein Pf. auf das andere antreiben, Caes.: naves, carros, aneinander befestigen, -spannen, Caes.: membra, wieder zusammenfügen, Ov.: crescendo iungi, zusammenwachsen, Ov.: iungi umero, lateri alcis, sich anschließen an usw., Ov.: est pes cum pede iunctus, Fuß schließt sich an Fuß, Ov. – iungit oscula, küßt sie, Ov.: iungunt oscula, sie küssen sich, Petron. – iuncta facere, verbinden, Cic.: fluvium ponte iungere, eine Brücke über den Fluß schlagen, einen Fluß überbrücken (griech. ζευγνύνκι), Liv.: amnem ponte iungere, Curt.: so auch pontem, Tac.: quotiens concretus gelu Danuvius iunxerat ripas, Flor.: fossas saltu, darüberspringen, Stat.: gradus, zusammen gehen, Sil.: cursum equis, gleichen Lauf mit den Pf. halten, Liv.: ostia, verschließen, zumachen, Iuven. – refl., iungere castris, sich mit dem L. verbinden, Verg. Aen. 10, 240.

    B) insbes.: 1) anspannen, a) Tiere = anschirren, equos ad currum, Plin., od. curru (Dat.), Verg.: camelos ad currum, Lampr.: canes quaternos ad currum, Lampr.: iungentur gryphes equis, Verg. – m. bl. Acc., equos, Lucr. u.a.: sibi et leones et tigres, Lampr.: oft im Partiz., iuncti boves, ein Ochsengespann, Ov. u. Tac.: so auch iuncta iuga, Cato; u. iuncta iuga bina, zwei Gespanne, Ov.: iuncti cycni, iunctae columbae, Ov.: iunctis iumentis od. bl. iunctis vehi, auf einem Zweigespann, im Wagen fahren, Nep. u. Plin. ep. – b) einen Wagen usw. = bespannen, raeda equis iuncta, Cic.: currus albis equis iunctus, Liv.: iunctum vehiculum, Liv. u.a. – 2) Wunden usw. heilend verbinden = sich schließen machen, heilen, vulnera, Scrib. Larg. u. Stat.: orae iunctae, Cels. – 3) liebend verbinden = Beischlaf halten, corpus, u. absol., Lucr. u. Ov. – 4) räumlich zusammenstoßen lassen, fundos, zusammenkaufen, Petron.: longos fines agrorum, Lucan. – im Passiv medial (v. Örtl.) = an einen Ort usw. anstoßen, angrenzen, ihm nahe liegen, Taurus montibus iungitur, Curt.: silvae campo iunctae, Curt.: Italia Dalmatis iuncta, Vell.: Iano loca iuncta, Ov.: hortulus, qui Academiae iunctus fuit, Apul.: poet., iuncta aquilonibus Arctos (= Nordpol), Ov. – u. dah. 5) zeitlich verbinden, aneinanderreihen, unmittelbar folgen lassen, noctem diei plerumque, Val. Max.: diei noctem pervigilem, Iustin.: somnum morti, Petron.: consularem praetextam praetoriae, Vell.: consilio belli bellum, Vell.: iunge puer cyathos, Stat.: laborem, nicht unterbrechen, Plin. ep. – 6) als milit. t. t. = Truppen miteinander vereinigen, zueinanderstoßen lassen, sibi exercitum, Vell.: socia arma Rutulis, Liv.: alcis castris sua, Vell.: si Hannibali Asdrubal iunctus esset, Liv.

    II) übtr.: A) im allg.: iunget vix tria verba, zusammenreimen = vorbringen, Mart.: cum hominibus nostris consuetudines, amicitias, res rationesque iungebat, Cic.: iuncta cum viribus ars, Ov. – m. bl. Abl., quae quo maior est vis, hoc est magis probitate iungenda summāque prudentiā, Cic.: improbitas scelere iuncta, Cic.: insania iuncta stultitiā, Cic. – m. Dat., priori posterius, posteriori superius non iungitur, Cic.: indignatio iuncta conquestioni, Cic.

    B) insbes.: 1) in Liebe verbinden, vermählen, alqm secum matrimonio, Liv., od. in matrimonio, Curt.: alqm alci, Ov.: torus iunxit te mihi, Ov.: i. filios, Treb. Poll.: refl. se iungere u. medial iungi, sich verbinden, sich vermählen, se alci, Ov. u.a.: iungi cum impari, Liv.: iungere amanti, Ov.: columbae in amore iunctae, Prop.: übtr., iuncta vitis ulmo, Ov. – amores, Tibull. – 2) durch Verwandtschaft, Wahlverwandtschaft, Freundschaft verbinden, se ad alqm, Cic.: Rosianum artissimo vinculo tua in me beneficia iunxerunt, Plin. ep. – oft im Partiz., a sanguine materno iunctus, Ov.: amicitiā vetustā puer puero iunctus, Ov.: ab usu modico tibi iunctus, Ov.: amici iuncti, Hor. – u. ein Verwandtschafts- usw. Bündnis knüp fen, schließen, affinitatem cum alqo, Liv.: amicitiam cum alqo, Cic. – 3) politisch verbinden, u. zwar refl. se iung. od. medial iungi, sich mit jmd. verbinden, sich an jmd. anschließen, se alci, Eutr.: se contra Romanos Tuscis Samnitibusque, Eutr.: foedere od. societate alci iungi, Liv. – u. ein Bündnis usw. knüpfen, schließen, foedus, pacem, Liv. – 4) Wörter gramm. od. rhet. verbinden, a) als gramm. t. t. = aus zwei Wörtern eins zusammensetzen, iungitur (verbum) ex corrupto et integro, ut malevolus, Quint. 1, 5, 68: so iuncta verba, Cic. or. 186; part. or. 53. – b) als rhet. t. t., die Wörter wohlklingend verbinden, verba in textu iungantur, Quint. 9, 4, 13.

    lateinisch-deutsches > iungo

  • 10 sido

    sīdo, sīdī u. sēdī, sessum, ere (ιζω, altind. sīdati, sitzt), sich setzen, sich niederlassen, I) eig., v. leb. Wesen: canes sidentes, Plin.: sedit Atlantiades, Ov.: post eos, qui sederant proximi, constitit, Curt. – m. Praeposs. od. m. bl. Abl., musca in temone sedit, Phaedr.: in adverso limine sedit, Ov.: dicta sub arbore sedit, Ov.: corvus ei supra dextrum brachium sedit, Eutr.: columbae per aëra lapsae sedibus optatis geminā super arbore sidunt, Verg.: et (columbae) viridi sedere loco, Verg.: imusne sessum? Cic.: alqm sessum recipere, Cic.: alqm in quattuordecim sessum deducere, Pollio in Cic. ep.: ebenso sessum in quattuordecim (um sich auf den Ritterplatz zu setzen) e scaena per orchestram transiit, Suet.: insbes. sich zu Gericht niedersetzen, sessum it praetor, Cic. de nat. deor. 3, 74. – II) übtr., v. lebl. Subjj.: A) im allg., sich setzen, sich senken, sich niederlassen, sich lagern, cum siderit (pix), Colum.: gutta sidens ad ima vasa, Plin.: orta ex lacu nebula campo quam montibus densior sederat, Liv.: nebulae in vallibus sidentes, Plin. – B) insbes.: 1) stecken-, sitzen-, liegen bleiben, a) übh.: lancea sedit femine, Sil.: pallia sidere in lecto, Prop.: cum sederit glans, Liv. – b) als naut. t. t. = auf einer Untiefe sitzen bleiben, festsitzen, v. Schiffen, Nep., Prop. u.a.: ubi cymbae siderent, Liv. – 2) sinken = schwinden, a) eig.: non flebo in cineres arcem sedisse paternos Cadmi, Prop.: sidentes in tabem acervi, zusammensinkend, Lucan. – b) bildl.: civitas pessum suā mole sidens, Sen.: fundamenta imperii sidentia, Plin.: his dictis sedere minae, legten sich Sil.: metu sidente, Tac.

    lateinisch-deutsches > sido

  • 11 блоха голубиная

    Универсальный русско-английский словарь > блоха голубиная

  • 12 блоха голубиная

    n
    entomol. Ceratophyllus columbae, Taubenfloh (ëàò. Ceratophyllus columbae)

    Универсальный русско-немецкий словарь > блоха голубиная

  • 13 agrestis

    [st1]1 [-] agrestis, e: - [abcl][b]a - relatif aux champs, champêtre, rustique. - [abcl]b - agreste, inculte, grossier, sauvage.[/b]    - agrestis femina, Plin.: villageoise.    - agrestis vestitus, Nep.: habit de paysan.    - hospitium agreste, Cic.: hospitalité à la campagne.    - columbae agrestes, Varr.: pigeons sauvages.    - agrestis musa, Virg.: muse champêtre.    - agrestis sonus vocis, Cic.: son de voix rude.    - genus agreste, Sall.: race inculte.    - animus agrestis, Cic.: coeur dur, coeur farouche.    - agrestiores musae, Cic.: muses sévères. [st1]2 [-] agrestis, is, m.: habitant de la campagne, campagnard, paysan.
    * * *
    [st1]1 [-] agrestis, e: - [abcl][b]a - relatif aux champs, champêtre, rustique. - [abcl]b - agreste, inculte, grossier, sauvage.[/b]    - agrestis femina, Plin.: villageoise.    - agrestis vestitus, Nep.: habit de paysan.    - hospitium agreste, Cic.: hospitalité à la campagne.    - columbae agrestes, Varr.: pigeons sauvages.    - agrestis musa, Virg.: muse champêtre.    - agrestis sonus vocis, Cic.: son de voix rude.    - genus agreste, Sall.: race inculte.    - animus agrestis, Cic.: coeur dur, coeur farouche.    - agrestiores musae, Cic.: muses sévères. [st1]2 [-] agrestis, is, m.: habitant de la campagne, campagnard, paysan.
    * * *
        Agrestis, et hoc agreste. Virg. Rural, Rustique.
    \
        Alumnus agrestis. Senec. Nourri aux champs.
    \
        Agrestis arbor. Cic. Champestre.
    \
        Cultus agrestis. Stat. Accoustrement champestre et rustique.
    \
        Gaza agrestis. Virg. Biens ou richesses des champs.
    \
        Palaestra agrestis. Virg. Luite rustique.
    \
        Pubes agrestis. Virg. Assemblees de jeunes gents champestres.
    \
        Agrestes tauri differunt a syluestribus. Pli. Champestres servants à labours.
    \
        Tecta agrestia. Ouid. Maisons champestres.
    \
        Agreste, per metaphoram. Rude, Maulsade, Rustault, Où il n'y a ne grace, n'amour, ne civilité.
    \
        Duri atque agreste Ligures. Cic. Genevois durs et rudes, comme sont communeement gents de montaignes.
    \
        Pectus agreste. Ouid. Cruel courage.

    Dictionarium latinogallicum > agrestis

  • 14 ceu

       - ceu, p. ce-ve; cf. neu et neve; seu et sive. [st1]1 [-] comme, ainsi que.    - ceu quondam petiere rates, Virg. En. 6, 492: comme jadis ils regagnèrent leurs vaisseaux.    - ceu fumus, Virg. En. 5, 740: comme une fumée.    - ipse inter medios ceu dulcis imagine somni laetus, V.-Fl. 4, 531: lui-même, au milieu d'eux, heureux, comme sous le charme d'un songe délicieux.    - ceu cum: comme lorsque. --- Virg. G. 1, 303: 4, 96; id. En. 7, 673; 9, 30; 9, 792; 10, 97; Sen. Q. N. 6, 24, 4.    - ceu cum jam portum tetigere carinae, Virg. G. 1, 303: comme lorsque le navire touche au port.    - lupi ceu raptores, Virg. En. 2, 355: comme des loups ravisseurs.    - hic Hecuba et natae nequiquam altaria circum, praecipites atra ceu tempestate columbae, Virg. En. 2: là se tenaient Hécube et ses filles, autour des tables sacrées, vainement, telles des colombes jetées au sol par une noire tempête. [st1]2 [-] comme si.    - sans verbe gloriosissimas victorias ceu damnosas reipublicae increpabat, Suet. Tib. 52, 2: il lui reprochait les victoires les plus glorieuses comme si elles avaient été des revers pour la patrie.    - avec subj. ceu cetera nusquam bella forent, Virg. En. 2, 438: comme s'il n'y avait pas ailleurs de combats.    - cf. Sil. 2, 378; Stat. S. 3, 1, 6; id. Th. 2, 417; Plin. 16, 10, 18. § 41; 31, 1, 1, § 2; 34, 6, 13, § 28.    - ceu vero: comme si vraiment (pour réfuter, qqf. chez Plin.). --- Plin. 7, 55, 56, § 188; 11, 39, 92, § 226; 12, 1, 5, § 11.    - ceu vero nesciam, Plin. praef.: comme si vraiment je ne savais pas.    - ceu si: comme si. --- Lucr. 4, 620; 6, 161.
    * * *
       - ceu, p. ce-ve; cf. neu et neve; seu et sive. [st1]1 [-] comme, ainsi que.    - ceu quondam petiere rates, Virg. En. 6, 492: comme jadis ils regagnèrent leurs vaisseaux.    - ceu fumus, Virg. En. 5, 740: comme une fumée.    - ipse inter medios ceu dulcis imagine somni laetus, V.-Fl. 4, 531: lui-même, au milieu d'eux, heureux, comme sous le charme d'un songe délicieux.    - ceu cum: comme lorsque. --- Virg. G. 1, 303: 4, 96; id. En. 7, 673; 9, 30; 9, 792; 10, 97; Sen. Q. N. 6, 24, 4.    - ceu cum jam portum tetigere carinae, Virg. G. 1, 303: comme lorsque le navire touche au port.    - lupi ceu raptores, Virg. En. 2, 355: comme des loups ravisseurs.    - hic Hecuba et natae nequiquam altaria circum, praecipites atra ceu tempestate columbae, Virg. En. 2: là se tenaient Hécube et ses filles, autour des tables sacrées, vainement, telles des colombes jetées au sol par une noire tempête. [st1]2 [-] comme si.    - sans verbe gloriosissimas victorias ceu damnosas reipublicae increpabat, Suet. Tib. 52, 2: il lui reprochait les victoires les plus glorieuses comme si elles avaient été des revers pour la patrie.    - avec subj. ceu cetera nusquam bella forent, Virg. En. 2, 438: comme s'il n'y avait pas ailleurs de combats.    - cf. Sil. 2, 378; Stat. S. 3, 1, 6; id. Th. 2, 417; Plin. 16, 10, 18. § 41; 31, 1, 1, § 2; 34, 6, 13, § 28.    - ceu vero: comme si vraiment (pour réfuter, qqf. chez Plin.). --- Plin. 7, 55, 56, § 188; 11, 39, 92, § 226; 12, 1, 5, § 11.    - ceu vero nesciam, Plin. praef.: comme si vraiment je ne savais pas.    - ceu si: comme si. --- Lucr. 4, 620; 6, 161.
    * * *
        Ceu, Aduerbium similitudinis, magis est poetarum, quam oratorum. Virgil. Ainsi comme, Tout ainsi que.
    \
        Argumento animalium quae semper defossa viuunt, ceu talpae. Plin. Comme.
    \
        Incremento terga, ceu quodam incitamento, flagellantur. Plin. Quasi comme se voulant esguillonner.
    \
        Ceu vero, pro Quasi vero. Plin. Comme si.

    Dictionarium latinogallicum > ceu

  • 15 gena

    gĕna, ae, f. (surtout au plur.) [st2]1 [-] joue. --- Suet. Claud. 15. [st2]2 [-] paupière. --- Plin. 11, 57.    - gena inferior, gena superior, Plin. 11, 37, 57, § 156: paupière inférieure, paupière supérieure.    - columbae unā genā connivent, Plin.: les colombes dorment en ne fermant qu'un oeil.    - v. genae.
    * * *
    gĕna, ae, f. (surtout au plur.) [st2]1 [-] joue. --- Suet. Claud. 15. [st2]2 [-] paupière. --- Plin. 11, 57.    - gena inferior, gena superior, Plin. 11, 37, 57, § 156: paupière inférieure, paupière supérieure.    - columbae unā genā connivent, Plin.: les colombes dorment en ne fermant qu'un oeil.    - v. genae.
    * * *
        Gena, huius genae. Plin. Toute la joue comprenant depuis le sourcil jusques au menton. C'est aussi la peau qui couvre l'oeil quand on cligne.
    \
        Ingenuae genae pictae rubore. Ouid. Quand on rougit de honte.
    \
        Pubentes. Virgil. Quand la barbe commence à venir.
    \
        Carpere genas. Cic. Esgratigner les joues, Descirer.
    \
        Declinare genas. Stat. Clorre les yeulx.
    \
        Humectare genas. Senec. Plorer.
    \
        Hument incultae fonte perenne genae. Ouid. Je pleure continuellement et incessamment.
    \
        Tum mihi prima genas vestibat flore iuuentus. Virgil. La barbe me commencoit à venir.
    \
        Vmbratus genas. Stat. Qui ha les joues ombragees de barbe, Barbu.

    Dictionarium latinogallicum > gena

  • 16 sido

    [st1]1 [-] sīdo, ĕre, sēdi (qqf. sīdi), sessum: - intr. - a - s'asseoir, s'accroupir.    - canes sidentes, Plin. 10: chiens accroupis.    - poplite sidunt flexo, Stat.: ils s'asseyent sur leurs jambes repliées. b - se poser, s'abattre, se percher, percher; se fixer, s'arrêter, rester, demeurer.    - columbae super arbore sidunt,Virg. En. 6: les colombes perchent au sommet des arbres. c - descendre au fond, s'enfoncer, s'échouer, échouer, couler, sombrer; chanceler, crouler, tomber en ruine.    - patiemur picem considere, et quum siderit, aquam eliquabimus, Col. on laisse la poix se précipiter, et, quand elle aura formé un dépôt, on décante l'eau.    - mediis sidere vadis, Prop.: sombrer au milieu des écueils. d - se calmer, cesser.    - sidente paulatim metu, Tac. H. 2: la frayeur se calmant un peu. [st1]2 [-] Sido, ōnis, m.: Sidon (roi des Suèves).
    * * *
    [st1]1 [-] sīdo, ĕre, sēdi (qqf. sīdi), sessum: - intr. - a - s'asseoir, s'accroupir.    - canes sidentes, Plin. 10: chiens accroupis.    - poplite sidunt flexo, Stat.: ils s'asseyent sur leurs jambes repliées. b - se poser, s'abattre, se percher, percher; se fixer, s'arrêter, rester, demeurer.    - columbae super arbore sidunt,Virg. En. 6: les colombes perchent au sommet des arbres. c - descendre au fond, s'enfoncer, s'échouer, échouer, couler, sombrer; chanceler, crouler, tomber en ruine.    - patiemur picem considere, et quum siderit, aquam eliquabimus, Col. on laisse la poix se précipiter, et, quand elle aura formé un dépôt, on décante l'eau.    - mediis sidere vadis, Prop.: sombrer au milieu des écueils. d - se calmer, cesser.    - sidente paulatim metu, Tac. H. 2: la frayeur se calmant un peu. [st1]2 [-] Sido, ōnis, m.: Sidon (roi des Suèves).
    * * *
        Sido, sidis, priore producta, sedi, sessum, sidere, mutuatur praeteritum a Sedeo. Virgil. Descendre, Devaller et aller au fond.
    \
        Vt nullae anchorae sidant. Plin. Aillent au fond de l'eaue.
    \
        Aues sidunt. Virgil. Quand les oyseaulx avollent d'enhault en bas pour se percher ou jucher sur quelque branche ou autre chose.
    \
        Sidere ad ima vasis. Plin. Devaller au fond du vaisseau.

    Dictionarium latinogallicum > sido

  • 17 columba

    columba, ae, f. (columbus, s. Varr. LL. 9, 56), die Taube, Schlagtaube, Scriptt. r. r., Cic. u.a.: candida, Lact.: agrestis, Feldtaube, Varr.: c. Cythereïades, als der Venus heilig, Ov.: columbae nidus, Suet.: columbae pullus, Cael. Aur.: columbarum caro, Plin.: columbas vendens u. qui columbas vendit, der Taubenhändler, Eccl. – als Liebkosungswort, Plaut. asin. 693: mea c., Plaut. Cas. 138, c. mea, Ambros. de interpr. Iob et David 2, 1, 3. Vulg. cant. 5, 10.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > columba

  • 18 Cythera

    Cythēra, ōrum, n. (Κύθηρα), Insel an der Südspitze von Lakonien, südwestl. vom Vorgebirge Malea, berühmt durch die Sage und den Kultus der Aphrodite (Venus), die hier aus dem Schaume des Meeres ans Land stieg, j. Cerigo, Mela 2. § 110. Verg. Aen. 1, 680. – Dav.: A) Cythēriacus, a, um (*Κυθηριακός), zu Cythera gehörig, cytheriacisch, u. poet. = der Venus heilig, aquae, Ov.: nectar, Mart.: myrtus, Ov.: columbae, Poët. b. Sen. – B) Cytherēa, ae, f. (Κυθέρεια), die Cytherische, Beiname der Venus, Ov. u. Hor.: verb. C. Venus, Hor. – u. davon wieder abgel.: a) Cytherēias, adis, Akk. Plur. adas, f. (Κυθερηϊάς), cytherisch = der Venus heilig, columbae, Ov. met. 15, 386. – b) Cytherēis, idis, f. (Κυθερηΐς), die Cytherische, als Beiname der Venus, Ov. met. 4, 288. – c) Cytherēius, a, um (Κυθερήϊος), cytherëisch = der Venus heilig, litora, Ov.: mensis, der April, Ov.: heros, Äneas, Ov.: subst., Cythereïa, ae, f., die Cytherëische, als Beiname der Venus, Ov.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Cythera

  • 19 iungo

    iungo, iūnxī, iūnctum, ere (β jug, altind. yunákti, verbindet; griech. ζυγ in ζεύγνυμι, ζυγόν), verbinden, vereinigen, zusammenfügen, z usammenknüpfen, I) eig.: A) im allg.: res inter se, Cic.: uniones inter se, Sen.: alqd cum alqa re, Cic.: dextram dextrae, Verg.: libellum epistulae, beifügen, Plin. ep.: equum equo, ein Pf. auf das andere antreiben, Caes.: naves, carros, aneinander befestigen, -spannen, Caes.: membra, wieder zusammenfügen, Ov.: crescendo iungi, zusammenwachsen, Ov.: iungi umero, lateri alcis, sich anschließen an usw., Ov.: est pes cum pede iunctus, Fuß schließt sich an Fuß, Ov. – iungit oscula, küßt sie, Ov.: iungunt oscula, sie küssen sich, Petron. – iuncta facere, verbinden, Cic.: fluvium ponte iungere, eine Brücke über den Fluß schlagen, einen Fluß überbrücken (griech. ζευγνύνκι), Liv.: amnem ponte iungere, Curt.: so auch pontem, Tac.: quotiens concretus gelu Danuvius iunxerat ripas, Flor.: fossas saltu, darüberspringen, Stat.: gradus, zusammen gehen, Sil.: cursum equis, gleichen Lauf mit den Pf. halten, Liv.: ostia, verschließen, zumachen, Iuven. – refl., iungere castris, sich mit dem L. verbinden, Verg. Aen. 10, 240.
    B) insbes.: 1) anspannen, a) Tiere = anschirren, equos ad currum, Plin., od. curru (Dat.), Verg.: camelos ad currum, Lampr.: canes quaternos ad currum,
    ————
    Lampr.: iungentur gryphes equis, Verg. – m. bl. Acc., equos, Lucr. u.a.: sibi et leones et tigres, Lampr.: oft im Partiz., iuncti boves, ein Ochsengespann, Ov. u. Tac.: so auch iuncta iuga, Cato; u. iuncta iuga bina, zwei Gespanne, Ov.: iuncti cycni, iunctae columbae, Ov.: iunctis iumentis od. bl. iunctis vehi, auf einem Zweigespann, im Wagen fahren, Nep. u. Plin. ep. – b) einen Wagen usw. = bespannen, raeda equis iuncta, Cic.: currus albis equis iunctus, Liv.: iunctum vehiculum, Liv. u.a. – 2) Wunden usw. heilend verbinden = sich schließen machen, heilen, vulnera, Scrib. Larg. u. Stat.: orae iunctae, Cels. – 3) liebend verbinden = Beischlaf halten, corpus, u. absol., Lucr. u. Ov. – 4) räumlich zusammenstoßen lassen, fundos, zusammenkaufen, Petron.: longos fines agrorum, Lucan. – im Passiv medial (v. Örtl.) = an einen Ort usw. anstoßen, angrenzen, ihm nahe liegen, Taurus montibus iungitur, Curt.: silvae campo iunctae, Curt.: Italia Dalmatis iuncta, Vell.: Iano loca iuncta, Ov.: hortulus, qui Academiae iunctus fuit, Apul.: poet., iuncta aquilonibus Arctos (= Nordpol), Ov. – u. dah. 5) zeitlich verbinden, aneinanderreihen, unmittelbar folgen lassen, noctem diei plerumque, Val. Max.: diei noctem pervigilem, Iustin.: somnum morti, Petron.: consularem praetextam praetoriae, Vell.: consilio belli bellum, Vell.: iunge puer cyathos, Stat.: laborem, nicht unterbrechen, Plin. ep. – 6) als milit. t.
    ————
    t. = Truppen miteinander vereinigen, zueinanderstoßen lassen, sibi exercitum, Vell.: socia arma Rutulis, Liv.: alcis castris sua, Vell.: si Hannibali Asdrubal iunctus esset, Liv.
    II) übtr.: A) im allg.: iunget vix tria verba, zusammenreimen = vorbringen, Mart.: cum hominibus nostris consuetudines, amicitias, res rationesque iungebat, Cic.: iuncta cum viribus ars, Ov. – m. bl. Abl., quae quo maior est vis, hoc est magis probitate iungenda summāque prudentiā, Cic.: improbitas scelere iuncta, Cic.: insania iuncta stultitiā, Cic. – m. Dat., priori posterius, posteriori superius non iungitur, Cic.: indignatio iuncta conquestioni, Cic.
    B) insbes.: 1) in Liebe verbinden, vermählen, alqm secum matrimonio, Liv., od. in matrimonio, Curt.: alqm alci, Ov.: torus iunxit te mihi, Ov.: i. filios, Treb. Poll.: refl. se iungere u. medial iungi, sich verbinden, sich vermählen, se alci, Ov. u.a.: iungi cum impari, Liv.: iungere amanti, Ov.: columbae in amore iunctae, Prop.: übtr., iuncta vitis ulmo, Ov. – amores, Tibull. – 2) durch Verwandtschaft, Wahlverwandtschaft, Freundschaft verbinden, se ad alqm, Cic.: Rosianum artissimo vinculo tua in me beneficia iunxerunt, Plin. ep. – oft im Partiz., a sanguine materno iunctus, Ov.: amicitiā vetustā puer puero iunctus, Ov.: ab usu modico tibi iunctus, Ov.: amici iuncti, Hor. – u. ein Verwandtschafts- usw. Bündnis knüp-
    ————
    fen, schließen, affinitatem cum alqo, Liv.: amicitiam cum alqo, Cic. – 3) politisch verbinden, u. zwar refl. se iung. od. medial iungi, sich mit jmd. verbinden, sich an jmd. anschließen, se alci, Eutr.: se contra Romanos Tuscis Samnitibusque, Eutr.: foedere od. societate alci iungi, Liv. – u. ein Bündnis usw. knüpfen, schließen, foedus, pacem, Liv. – 4) Wörter gramm. od. rhet. verbinden, a) als gramm. t. t. = aus zwei Wörtern eins zusammensetzen, iungitur (verbum) ex corrupto et integro, ut malevolus, Quint. 1, 5, 68: so iuncta verba, Cic. or. 186; part. or. 53. – b) als rhet. t. t., die Wörter wohlklingend verbinden, verba in textu iungantur, Quint. 9, 4, 13.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > iungo

  • 20 sido

    sīdo, sīdī u. sēdī, sessum, ere (ιζω, altind. sīdati, sitzt), sich setzen, sich niederlassen, I) eig., v. leb. Wesen: canes sidentes, Plin.: sedit Atlantiades, Ov.: post eos, qui sederant proximi, constitit, Curt. – m. Praeposs. od. m. bl. Abl., musca in temone sedit, Phaedr.: in adverso limine sedit, Ov.: dicta sub arbore sedit, Ov.: corvus ei supra dextrum brachium sedit, Eutr.: columbae per aëra lapsae sedibus optatis geminā super arbore sidunt, Verg.: et (columbae) viridi sedere loco, Verg.: imusne sessum? Cic.: alqm sessum recipere, Cic.: alqm in quattuordecim sessum deducere, Pollio in Cic. ep.: ebenso sessum in quattuordecim (um sich auf den Ritterplatz zu setzen) e scaena per orchestram transiit, Suet.: insbes. sich zu Gericht niedersetzen, sessum it praetor, Cic. de nat. deor. 3, 74. – II) übtr., v. lebl. Subjj.: A) im allg., sich setzen, sich senken, sich niederlassen, sich lagern, cum siderit (pix), Colum.: gutta sidens ad ima vasa, Plin.: orta ex lacu nebula campo quam montibus densior sederat, Liv.: nebulae in vallibus sidentes, Plin. – B) insbes.: 1) stecken-, sitzen-, liegen bleiben, a) übh.: lancea sedit femine, Sil.: pallia sidere in lecto, Prop.: cum sederit glans, Liv. – b) als naut. t. t. = auf einer Untiefe sitzen bleiben, festsitzen, v. Schiffen, Nep., Prop. u.a.: ubi cymbae siderent, Liv. – 2) sinken = schwinden, a) eig.: non flebo in
    ————
    cineres arcem sedisse paternos Cadmi, Prop.: sidentes in tabem acervi, zusammensinkend, Lucan. – b) bildl.: civitas pessum suā mole sidens, Sen.: fundamenta imperii sidentia, Plin.: his dictis sedere minae, legten sich Sil.: metu sidente, Tac.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > sido

См. также в других словарях:

  • Columbae — Co*lum b[ae], n. pl.; [L. columba pigeon.] (Zo[ o]l.) An order of birds, including the pigeons. [1913 Webster] || …   The Collaborative International Dictionary of English

  • COLUMBAE — I. COLUMBAE in multiplici Sacrificiorum apud Hebraeos olim usu fuêre. Non einim solum ad esum hi columbas, sed etiam ad sacrificia exquirebant, quae multorum erant generum. Sic Levit. c. 1. v. 14. agitur de spontaneo holocausto e turturibus, aut… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • COLUMBAE Internuneiae — olim hodieque adhibitae, Pernicissimus enim earum volatus, cumque reliquae omnes aves, volando fessae, super petram aut super arborem, sugiant et capiantur: sola columba, cum fessa est, alarum unam comprimit, et alterâ volat, sicque evadit, uti… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Columbae radix — (Pharm.), so v. w. Columbowurzel …   Pierer's Universal-Lexikon

  • columbae — co·lum·bae …   English syllables

  • columbae — kəˈləmbē noun plural Usage: capitalized Etymology: New Latin, from Latin, plural of columba : a suborder of birds (order Columbiformes) consisting of the doves and pigeons and the extinct dodo and solitaire …   Useful english dictionary

  • My Columbae — Datenbanklinks zu μ Columbae Stern μ Columbae …   Deutsch Wikipedia

  • Отряд Голуби (Columbae, или ColumWormes) —          Отряд голубей объединяет значительное число видов птиц средней и небольшой величины. По внешнему виду и общему строению все они очень сходны между собой и хорошо отличаются от других птиц.         Телосложение у голубей плотное, голова… …   Биологическая энциклопедия

  • Mu Columbae — Constelación Columba Ascensión recta α 05h 45min 59,90s Declinación δ 32º 18’ 23,2’’ Distancia …   Wikipedia Español

  • Beta Columbae — β Columbae Observation data Epoch J2000.0      Equinox J2000.0 (ICRS) Constellation Columba Right ascension 05h 50m 57.5929s[ …   Wikipedia

  • AP Columbae — Constelación Columba Ascensión recta α 06h 04min 52,16s Declinación δ 34º 33’ 36,1’’ Distancia …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»